ไข่เป็นแหล่งโปรตีนที่มีราคาย่อมเยา ด้วยคุณภาพดังกล่าว ไข่จึงเป็นอาหารที่แนะนำให้นำมาให้ทารกมื้อแรกๆ หลังจากได้ฝึกให้กลืนด้วยการป้อนกล้วยครูดแล้ว เริ่มด้วยไข่แดงต้มสุก 1/4 ฟองก่อน เป็นข้าวบดใส่ไข่แดงใส่ฟักทอง แล้วค่อยเพิ่มจนได้ 1 ฟอง ไข่ขาวจะเริ่มให้กินได้เมื่ออายุ 7 เดือน เพราะเยื่อบุลำไส้ยังพัฒนาไม่เต็มที่ หากกินไข่ขาวเมื่ออายุน้อย โปรตีนอาจดูดซึมเข้าร่างกายก้อนใหญ่ๆ เมื่อเข้าไปแล้วอาจเป็นสารก่อแพ้ ทำให้แพ้โปรตีนได้ ซึ่งการรับประทานไข่ ควรรับประทานในปริมาณที่ร่างกายควรได้รับต่อวัน ซึ่งถ้ารับประทานไข่มากเกินไป อาจจะทำให้เกิดโทษแทน จากข้อมูลสำนักโภชนาการ กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุขได้แนะนำว่า คนเราควรได้รับคอเลสเตอรอลเข้าสู่ร่างกายไม่เกินวันละ 300 มิลลิกรัม ถ้าคำนวณปริมาณในแต่ละช่วงวัยจะได้ ดังนี้
เด็กอายุตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป ให้กินไข่แดงต้มสุกผสมกับข้าวบด ให้ครั้งแรกปริมาณน้อยๆ ก่อน ไม่ถึง 1 ฟองแล้วค่อยๆ เพิ่มขึ้นในตอนหลัง
เด็กอายุ 7 เดือนขึ้นไปจนถึงวัยรุ่น บริโภคได้วันละ 1 ฟอง
คนทำงานสุขภาพปกติ บริโภคได้ 3-4 ฟองต่อสัปดาห์
ผู้ป่วยที่เป็นความดันโลหิตสูง เบาหวาน ไขมันในเลือดสูง ควรบริโภคไข่ 1 ฟองต่อสัปดาห์ หรือตามคำแนะนำของแพทย์
จากการศึกษาโดยสมาคมพยาบาลในสหรัฐอเมริการายงานว่าเด็กมีการเคลื่อนไหวมากกว่าผู้ใหญ่มาก เขาเล่นตลอดวัน พลังงานและไขมันที่ได้รับถูกใช้เผาผลาญมากกว่าผู้ใหญ่ จึงไม่ต้องกังวลว่าไขมันจะสูงเกินไป สามารถให้เด็กเล็กอายุ 7 เดือนขึ้นไป กินไข่ได้ 1-2 ฟองต่ออาทิตย์ เด็กโต วัยรุ่นสามารถกินไข่ได้วันละ 1 ฟอง ทุกวัน และควรให้ได้รับโปรตีนจากแหล่งอื่นๆ เพราะลูกควรได้รับอาหารหมุนเวียนไม่ซ้ำกันทุกมื้อทุกวันค่ะ
ที่มา – บทความจาก พญ.วันดี วราวิทย์